тараф
111истодан — [ايستادن] 1. ба по будан; муқоб. нишастан 2. иқомат доштан, зистан, будан 3. тавақуф кардан; ист кардан; қарор гирифтан, ором шудан; як дам истодан // як нафас истодан андак таввақуф кардан, каме сабр кардан 4. барҷо (қоим) будан; воқеъ гаштан 5 …
112ихтиллоф — [اختلاف] а. мухолифат, носозгорӣ, номувофиқатӣ; низоъ, кашмакаш; ихтиллоф афтодан мухолифат ва носозгорӣ пайдо шудан (дар байни ду тараф) …
113калаванда — [کلونده] сифати феълии замони ҳозира аз калавидан; ба ҳар тараф майлкунанда, ноустувор; мутараддид …
114калавида — [کلويده] сифати феълии замони гузашта аз калавидан; калавида калавида ба ду тараф майлкунон, алвонҷхӯрон …
115каллакӯбак — [کلّه کوبک] :каллакӯбак кардан гуфт. аз чанд тараф касеро бо калла задан …
116канор — [کنار] 1. соҳил, лаби об 2. паҳлу; гӯшаи ҳар чиз; тараф, ҷониб; сарҳади ягон ҷой; гӯшаю канор нуқтаҳои дури ҷое, ҷойҳои дурафтода ва дурдаст; канор доштан интиҳо доштан: муҳаббати ӯ канор надошт; канор будан дур будан, дар гӯшаи ҷое будан; канор… …
117каравот — [کروات] навъи кати поядори хобравӣ, ки аз ду тараф такя дошта, бо тушак ё кӯрпача муҷаҳҳаз аст …
118каҷгардан — [کج گردن] он ки гарданаш бештар ба як тараф тоб мехӯрад 2. маҷ. гадо, талбанда …
119қибал — [قبل] а. кит 1. ҷониб, тараф, сӯй 2. ҷиҳат, сабаб; аз қибали… а) аз ҷониби…, аз тарафи…; б) аз ҷиҳати…, аз сабаби…; з ин қибал аз ин ҷиҳат; аз ин бобат …
120қулочкашӣ — [قلاچ کشي] дастонро ба ду тараф ёзондан (дар вақти шиноварӣ) …
